Blog
هیپنوتیزم یا خوابگری
هیپنوتیزم یا خوابگری یا در برخی موارد خواب مصنوعی شاخهای از علم روانشناسی است که در آن به وسیلهٔ تلقین، شخص در حالت خاصی از هوشیاری قرار میگیرد. هیپنوتیزم یا بهطور دقیقتر هیپنوز موجب تسلط دیگری بر فرد نمیشود بلکه دیگری با ضمیر ناخودآگاه آدمی به مکالمه و القای تلقینات میپردازد. همهٔ هیپنوزها نحوی خودهیپنوتیزم است و هیپنوتیزور خارجی فقط مامای هیپنوز از درون انسان است و آن را میزایاند. همه مکاتب و عرفاً به نحوی با هیپنوز درگیر بودهاند. ضمیر ناخودآگاه تنها یک تئوریست که توضیح حقایق روی آن سوار میشود. هیپنوتیزور نمیتواند هرآنچه دوست داشت به سوژه تلقین کند.
وقتی کلمه هیپنوتیزم را میشنوید، احتمالا تصویر یک فرد اسرارآمیز كه مقابل چشمان فردی یک ساعت جیبی را به طرفین تکان میدهد در ذهن شما ظاهر میشود… همه ما حس کنجکاوی شدیدی نسبت به هیپنوتیزم داریم و بسیاری از ما از ته دلمان خواستهایم که آن را امتحان کنیم یا در موردش مطالبی بخوانیم تا سر از کار این اسم عجیب و غریب درآوریم.اما اصلا هیپنوتیزم چیست؟ واقعا اثرات درمانی دارد؟ چقدر خطرناك است؟
هیپنوتیزم یعنی خواب؟
هیپنوتیزم یک وضعیت روان شناختی و فیزیولوژیک خاص است که در این حالت وضعیت هوشیاری فرد تغییر پیدا میکند و با هوشیاری معمولی متفاوت است. بیشتر شبیه خواب است اما با خواب فرق میکند زیرا فرد هوشیار است ولی هوشیاری او فقط در یك حیطه متمرکز شده است. ویژگی عمده این وضعیت کاهش پاسخدهی فرد به محرکهای بیرونی و افزایش تلقینپذیری اوست. هیپنوتیزمکننده از همین وضعیت تلقین پذیری استفاده میکند و یکسری القائاتی را به فرد میدهد و این کاملا دست هیپنوتیزور است که هوشیاری فرد را به چه سمتی هدایت کند. علت تلقین پذیری بیش از حد فرد در این حالت به این دلیل است که محرکهای پیرامونی کمترین تاثیر را روی او دارند و سطح تمرکز نیز بسیار بالا میرود.